บึกบึน

adj. strong

def.:

ที่แข็งแรงทรหดอดทน

related: stout syn.: บึก sample:

ผู้ชายไม่ใช่จะมีร่างกายกำยำและแข็งแรงเท่านั้น แต่ยังมีใจคอบึกบึนและแข็งกร้านเยี่ยงสัตว์ป่าด้วย